Агуу ном бичсэн жижигхэн эмэгтэй

Harriet Beecher Stow /1811-1896/
7. Хэрэв та нар Миний дотор, Миний үгс та нарын дотор байвал та нар юу хүссэнээ гуй.
Тэгвэл та нарын төлөө биелэх болно.
8. Та нарын их жимс ургуулснаар Эцэг минь алдаршуулагдана.
Ийнхүү та нар Миний шавь нар байх болно.
9. Эцэг Намайг яаж хайрласан шиг Би бас та нарыг хайрласан. Миний хайр дотор
байгтун.
10. Би Эцгийнхээ тушаалыг сахиж, Түүний хайр дотор байдгийн адил,
та нар Миний тушаалыг сахивал Миний хайр дотор байх болно.
11. Миний баяр баясгалан та нар дотор байж, та нарын баяр баясгалан нь дүүрэн
болохын тулд энэ бүхнийг Би та нарт хэлэв.
12. Би та нарыг яаж хайрласан шиг та нар бие биеэ хайрлагтун. Энэ бол Миний тушаал.
13. Нөхдийнхөө төлөө амиа зориулахаас өөр агуу хайр байхгүй.
14. Хэрэв та нар Миний тушаасныг хийвэл, та нар Миний нөхөд мөн.
15. Би та нарыг боолууд хэмээн дахиж дуудахгүй. Учир нь эзнийхээ юу хийж байгааг
боол мэддэггүй юм. Харин Би та нарыг анд нөхөд хэмээн дуудав. Учир нь Би
Эцгээсээ сонссон бүхнээ та нарт мэдүүлсэн билээ.
16. Та нар Намайг сонгоогүй, харин Би та нарыг сонгосон. Та нарыг явж, жимс ургуулж,
та нарын үр жимс өөр байгаасай гэсэндээ Би та нарыг томилсон. Ингэснээр Миний
нэрээр та нар Эцгээс юуг ч гуйсан Тэр та нарт өгөх юм.

Энэ бол Есүс сүүлчийн зоогоо барьж байхдаа шавь нартаа хандсан үг билээ. Үхэл нь ойртож буйг мэдэрсэн Есүс шавь нартайгаа гүн гүнзгий, ойр дотно яриа өрнүүлсэн. Тэр найз нартаа удахгүй сорилт ирэх болно гэдгийг сэрэмжлүүлэхийн зэрэгцээ өөрийнх нь илгээх Ариун Сүнсний хүчээр олж ав гэж зөвлөж байна. Есүсийн цаг үе өнгөрч Ариун Сүнсний шинэ үе нээгдсэн. Есүс шавь нартайгаа шинэ харилцааг тогтоох болно хэмээн урамшуулсан.

Линкольн цагаан ордонд хатагтай Стовтой гар барин " Хатагтай та нөгөө агуу дайныг өдөөсөн жижигхэн эмэгтэй мөн үү?" хэмээн хэлжээ. Мэдээж Линкольний өгүүлсэн агуу дайн гэдэг нь өмнөд ба умардын дайн байсан юм. Хар арьстан боолын сэтгэл өвтгөм амьдралыг дүрсэлсэн "Том авгын овооохой" зохиолоороо зүүн нутаг дахь америкчуудын ухамсрыг сэрээж, өмнөд умардын дайн үүсэх суурийг тавьж өгсөн хүн бол энэ хатагтай Стов байсан юм.

1862 онд боолчуудыг чөлөөлөх зарлиг гарсан тухайн үед Стов Бостонд нэгэн концерт үзэж байжээ. Концерт ид дундаа тоглож байтал боолчуудыг чөлөөлөх боллоо гэсэн шуурхай мэдээ ирж, үзэгч олон нэгэн зэрэг босож баярын уухай хашхирцгаажээ. Тэд үзэгчдийн суудалд сууж буй хатагтай Стов уруу хандан "Стов, Стов" хэмээн хашхирч байжээ. Стов бол Линкольноос дутахгүй энэрэнгүй сэтгэл, харгис хэрцгий занг ухааруулахад хувь нэмрээ оруулсан манлайлагч нэгэн байсан юм.

XIX зууны үеийн Америкт Вийчирийн гэр бүл их алдартай байсан юм. Түүний аав нь Конетикот мужийн алдартай теологич буюу номлогч Лаймон Вийчир байлаа. Бяцхан Стовт маани уншиж байгаа мэт аавынх нь номлол ерөөсөө таалагддаггүй байсан бөгөөд "Чугтав омгийнхонд ярьж байгаа юм шиг" гэж гонгинодог байлаа.

Гэхдээ Эзэний нэг өдрийн номлол өөр байлаа. Номлол бичсэн цаасаа халаасандаа нугалаад хийчихсэн байснаас унших боломжгүй болчихсон Лаймон үгийг шууд дамжуулах ёстой болжээ. Номлол хийсэн Библийн хэсэг нь Иохан 15-р бүлгийн 15,16-р ишлэл байлаа. "Би та нарыг боолууд хэмээн дахиж дуудахгүй. Би та нарыг анд нөхөд хэмээн дуудав. Та нар Намайг сонгоогүй, харин Би та нарыг сонгосон." Стов урьдынхаас арай өөрөөр их анхааралтай сонссон бөгөөд үдээс хойш аавынхаа өрөөнд өвдөг сөгдөн суугаад "Эзэн минь, би Тань уруу ойртон очиж байна. Намайг хүлээн аваач" хэмээн нулимс урсган хэлжээ.

Стовыг хорин нас хүрсэн жил гэр бүл нь Синсиннати уруу нүүж, аав нь Лейн теологийн сургуулийн ерөнхий захирал болжээ. Вийчирийн гэр нь Охайо голыг дээрээс нь харж болох далайн эргийн цавчим хадан дээр байдаг байсан ба голыг хөндлөн гатлах юм бол цаад талд нь боолчууд бөөнөөрөө амьдардаг тосгон байдаг байв. Синсиннатигийн пасторууд голыг эсэн мэнд гаталж ирсэн боолуудад өөрийнх нь гэрт саатаж болно гэдгийг мэдэгдэхийн тулд цонхноосоо дэн зүүдэг байлаа. Өвлийн ид хүйтнээр нэгэн боол гол гатлах гэж байгаад мөс хагарснаас болж усанд унаж сарвалзаж байжээ. Шөнө дунд мөс хагарах чимээ сонсогдох юм бол Стов магадгүй нэгэн боол усанд живж байх вий хэмээн санаа зовдог байлаа.

1836 онд гэр бүл болсон Стовын нөхөр Калвин, барьцаалагдан боол болж худалдагдах шахсан нэгэн хар арьст шивэгчинг аварчээ. Тэр өдөр Стов насан туршид мартахын аргагүй түүхийг тэрхүү шивэгчингээс сонссон юм. 1850 онд Стов нөхөр болон хүүхдүүдтэйгээ хамт Мейн муж уруу нүүжээ. Тэгээд тэнд урт өвлийг өнгөрүүлэх хугацаандаа зохиол бичихээр шийджээ. Тэр Эзэний өдөр бүр чуулганд мөргөл өргөх өглөөгүүр сүнсний онгод ордог байлаа. Стов битүү буурал сахалтай нэгэн хар боол ташуурдуулж буй дүр төрхийг төсөөлөн боддог байв. Харгис хэрцгийгээр зодуулж байгаа мөртлөө тэр боол өөрийг нь ташуурдаж буй хүмүүсийн төлөө байнга залбирсаар байлаа. Тэр төсөөлөл доторх хүнээ тойруулан зохиолоо бүлэг бүлгээр нь бичсэн бөгөөд түүнийгээ дотоодын нэгэн сэтгүүлд цуврал болгон нийтлүүлжээ. Үнэнч итгэл бүхий хар арьст боолыг Том, түүнийг ташуурдаж байсан боолын худалдаачныг Симон Легрий гэж нэрлэжээ.

Сэтгүүлд цувралаар хэвлэгдэж байсан "Том авгын овоохой" зохиол нь их алдартай болж эцэстээ ном болж хэвлэгдэн гарчээ. Хоёр хоногийн дотор таван мянган ширхэг ном бүгдээрээ зарагдсан тул хэвлэлийн газар дахин 20 мянган ширхэгийг нэмж хэвлэжээ. Гэтэл энэ нь ч гэсэн гуравхан сарын дотор дуусчихсан юм. Тэр оны сүүлч хүртэл бүр 300 мянган ширхэг зарагдсан гэсэн тооцоо гарчээ. Хэвлэлийн газар энэ эрэлт хэрэгцээг хангахын аргагүй байдалд хүрчээ. Стов Америк даяар алдар хүндтэй хүн болсон байв.

Удалгүй түүний ном Британи, Франц, Герман, Итали, Португали зэрэг орны хэлээр орчуулагдан хэвлэгджээ. Хэн нэгэн хүн түүнд хандан,
-Ямар нэг байдлаар бардам болохгүйн тулд болгоомжтой бай гэж зөвлөхөд нь
-Бүү санаа зов. Та ч мэдэж байгаачлан энэ номыг би бичээгүй шүү дээ.
-Та бичээгүй гэнээ, энэ чинь юу гэсэн үг вэ?
-Би зөвхөн багаж л болсон юм. Эзэн надаар дамжуулан энэ номыг бичсэн гэж хариулж байжээ.

Зарим хүн “Харриот Вийчир Стовын ганцхан ном л боолчлолыг эсэргүүцэгч 2 сая хүмүүсийг бий болгосон” гэж ярьдаг. Гэхдээ Стовын номноос хурц ширүүн, гашуун үгс юм уу шүүмжлэлийн ул мөрийг эрээд олохгүй. Тэр боолын эзнээс авахуулаад бүх баатруудаа нинжин сэтгэл бүхий хараагаар дүрсэлсэн юм. Түүх судлаач Ейлон Нивенс энэ номын энд тэндгүй шингэсэн өрөвч зөөлөн сэтгэлийг өндөр үнэлээд "Хүний төлөө хүнд ачааг үүрсэн Есүсийн үзэл санаатай адил байна" гэж хэлжээ. Харриот Вийчир Стовын хэлсэнтэй адил "Том авгын овоохой" ном нь "Би та нарыг боолууд хэмээн дахиж дуудахгүй. Би та нарыг анд нөхөд хэмээн дуудав" гэж айлдсан Есүсийн Сүнсээр бичигдсэн ном билээ.

Эх сурвалж: http://blog.daum.net/mongollove