Monday, November 9, 2009

“Булган сүүл”-тэй буурал тамирчин бурханы орныг зорьжээ


Дөчөөд жилийн тэртээ олон улсын тэмцээнээс анхны медаль “зууж ирж”, манай боксын спортын тамирчдын медалийн салхийг хагалсан “булган сүүлтэй” эрхэм хүн бурханы орныг зорьжээ. Ум ма ни бад ми хум.

“...1968 онд социалист орнуудын “Динамо” нийгэмлэгүүдийн боксын спартакиад Ереван хотод явагдахад П.Ядамжав 63.5 кг-ийн жинд анхны хүрэл медаль авчирч анхдагч болж явсан билээ” хэмээн Монгол улсын Боксын спортын ууган гавъяат дасгалжуулагч Б.Олзод “Зорьсондоо хүрэх замд” номдоо түүний тухай дурсан өгүүлсэн байдаг юм.

Мөн тухайн үеийн “Улаан-Од” сонинд ...“Алдар” нийгэмлэгийн ахлагч П.Ядамжав нь хатуу, шаргуу дайралтаараа Унгарын аварга Хайголыг ялж хүрэл медалийг хүртэн эх орныхоо алтан соёмбот далбааг ах дүү Армяны үзэгчдийн өмнө мандуулан төрийнхөө сүлд дууллыг эгшиглүүллээ. Энэ медаль бол бидний хувьд бүхнээс үнэтэй юм. Учир нь энэ бол Монголын боксын түүхэнд олон улсын анхны медаль болно... гэж бичиж байжээ.

1966 оноос боксын спортоор хичээллэсэн тэрбээр армийн боксын аваргыг таван жил дараалан хамгаалж, олон улсын тэмцээнд зургаан удаа, улсын чанартай тэмцээнд 20 гаруй удаа оролцож явсан ч өвчний улмаас боксын спортоо эрт орхисон нь тун харамсалтай хэрэг болсон юм.

Монгол улсад боксын спортыг дэлгэрүүлэхийн төлөө хөлсөө урсгаж, хүчээ барж явсан энэ “Өвгөн бүргэд” дэндүү даруухан нэгэн байсаан. Олон улсын тэмцээнээс анхны медаль хүртэж ирсэн мөртлөө гавьяа шагналаас гээгдэн мартагдаж, бараг 40 жилийн дараа спортын мастер цолоо “нөхөн” аваад хөл нь газар хүрэхгүй баярлаж явсан нь жилийн өмнөх явдал билээ.

Өнгөрсөн он жилүүдэд манай боксын тамирчид олон улсын болон тив, дэлхийн тэмцээнээс алт, мөнгө, хүрэл медаль олонтаа хүртэж, олимпийн аварга төрсөн бахдам амжилтыг дурьдан тэмдэглэхдээ, олон улсын тэмцээнээс анхны медаль авчирсан “булган сүүл”-тэй буурал тамирчны алдрыг мартах учиргүй билээ.

Эх орондоо боксын спортыг хөгжүүлэхийн төлөө үнэнчээр зүтгэхдээ алдар цол, гавьяа шагналыг юман чинээ тоогоогүй эгэл даруухан ахмад тамирчны дурсгалыг хүндэтгэн сэтгэлийн зул өргөхийн хамт АНУ-ын Чикаго хотноо ажиллаж, амьдарч байгаа охин, хүргэн хоёрт нь гүн эмгэнэл илэрхийлье.

“Булган сүүл”-тэй тамирчин бурханы орныг зорилоо.
Ум сайн амгалан болтугай.

1 comment:

respect said...

Um maani badme hum, sain turliig oloh boltugai